زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

دوران بین خاص و عام





دوران بین خاص و عام به معنی تردید در تعلق تکلیف به امر عام یا خاص است.


۱ - تعریف دوران بین خاص و عام



دوران بین خاص و عام، از مصادیق دوران بین اقل و اکثر بوده و عبارت است از شک در الزام به یکی از دو امری که رابطه آنها با یک دیگر، عام و خاص منطقی می باشد، مثل این که مکلف شک کند آیا در رکوع و سجده نماز، ذکر خاص ( سبحان الله ) واجب است یا هر ذکری خوانده شود، کفایت می کند.

۲ - دیدگاه صاحب کفایه



مرحوم " آخوند خراسانی " معتقد است در دوران بین خاص و عام، برائت عقلی و شرعی جریان ندارد، بلکه از قبیل دوران امر بین متباینین بوده و مجرای اصل احتیاط می باشد.
[۳] تحریرالفصول، ذهنی تهرانی، محمد جواد، ج۵،۶، ص۶۸۸.


۳ - پانویس


 
۱. ایضاح الکفایة، فاضل لنکرانی، محمد، ج۵، ص۸۵-۹۰.    
۲. کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین، ص۳۰۴.    
۳. تحریرالفصول، ذهنی تهرانی، محمد جواد، ج۵،۶، ص۶۸۸.


۴ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۷۶، برگرفته از مقاله «دوران بین خاص و عام».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.